Paasmorgen

Koud werd Hij in het graf gelegd,
want dood is dood, zoals men zegt.
Zijn lot was wreed beslist.
Hij leek op de Messias - maar
was Hij dan toch een leugenaar
of had Hij zich vergist?

De toekomst was als een ravijn,
mijn hart een kruik gevuld met pijn.
En waar was God? Hij zweeg.
Ik had alleen nog maar een graf –
maar zelfs die troost nam men mij af:
die kille plek was leeg.

Daarna kwam alles meer dan goed,
want Jezus Zelf heeft mij begroet.
De nieuwe dag brak aan.
Nu is de dood een enge poort
waarachter eeuwig leven gloort,
want Hij is opgestaan.