Weerspiegeld

‘Ook jij hoort bij Zijn volgelingen.’
‘Wat denk je wel? Je hebt het mis!’
Ik moet en zal de dans ontspringen:
geen flauw idee wie Jezus is.

De waarheid kan ik niet vertellen –
maar wat is dat? Er kraait een haan …
Terwijl ze Jezus blijven kwellen,
draait Hij zich om en kijkt mij aan.

Weerloos weerspiegeld in Zijn ogen
zie ik mezelf zoals ik ben:
ondanks Zijn hart vol mededogen
doe ik alsof ik Hem niet ken.

Ik was bereid voor Hem te strijden
door driftig in het rond te slaan –
maar ik vergroot alleen Zijn lijden.
Jezus, wat heb ik toch gedaan?

Laat mij Uw ogen nooit vergeten.
Uw reine, reinigende blik
is balsem voor een slecht geweten.
Het is de doodsteek voor mijn ik.

Dit gedicht komt uit Arie Maaslands gedichtenbundel ”Weerspiegeld”, uitgeverij Brevier, 2025