1. Ik leefde ooit met een intens verlangen,
maar wat ik wilde heb ik niet ontvangen.
Ik slikte ongemerkt een berg verdriet.
Waarnaar ik hunkerde, dat kreeg ik niet.

2. Nog jaren later kon het aan mij knagen
als ik terugdacht aan die zware dagen.
Ik had inmiddels heel wat meer geluk,
maar iets vanbinnen was nog altijd stuk.

Refrein
Maar ik begin de waarheid te begrijpen:
God is aan mijn karakter aan het slijpen.
Waar ik doorheen ga, het past bij zijn plan.
Uiteindelijk word ik er beter van.
Hij wil mij meer op Jezus laten lijken.
Voor dat verheven doel zal alles wijken.
Ik mag Hem danken, zelfs wanneer ik lijd:
Hij laat mij delen in zijn heerlijkheid.

3. Herken je dat, die afgestorven dromen,
die moeite met wat jou is overkomen?
Knaagt ook in jouw hart nog die stille pijn:
‘Waarom toch heeft dat ooit zo moeten zijn?’

Refrein 2
Hoor jij bij God, dan mag je gaan begrijpen:
Hij is aan jouw karakter aan het slijpen.
Waar je doorheen gaat, het past bij zijn plan.
Uiteindelijk word je er beter van.
Hij wil je meer op Jezus laten lijken.
Voor dat verheven doel zal alles wijken.
Je mag Hem danken, zelfs wanneer je lijdt:
Hij laat je delen in zijn heerlijkheid.