In de spiegel

Ze denken dat ze me herkennen. 
Natuurlijk hebben ze het mis. 
Ik laat hen aan de leugen wennen: 
geen flauw idee wie Jezus is. 

De waarheid kan ik niet vertellen – 
maar in de verte kraait een haan. 
Terwijl ze Jezus blijven kwellen, 
draait Hij zich om en kijkt me aan. 

En in de spiegel van Zijn ogen 
zie ik mezelf zoals ik ben: 
ondanks Zijn hart vol mededogen 
doe ik alsof ik Hem niet ken. 

Heldhaftig zou ik voor Hem strijden, 
maar ik verraad Hem keer op keer. 
Ik laat Hem enkel zwaarder lijden. 
Ontferm U over mij, o Heer. 

Laat mij Uw ogen nooit vergeten. 
Uw reine, reinigende blik 
is balsem voor een slecht geweten. 
Het is de doodssteek voor mijn ik.