Aan het einde van mijn reis gekomen
wilde ik de hemel in.
Alles had ik met me meegenomen:
al mijn geld, mijn aards gewin.
Hij die aan de poort stond, zag mijn schatten,
dat mijn koffer volop goud bevatte.
Hij vroeg met verbaasde stem:
‘Stenen voor Jeruzalem?’

‘Heb je op mijn woord geen acht geslagen?
Maak je vrienden met het geld.
Wees getrouw in geven en in vragen;
Ik heb je tot heer gesteld.
Ga, gebruik je gaven, Godstalenten,
om te mogen wonen in mijn tenten.
Ik weet hoe je hebt geleefd
als straks geld geen waarde heeft.’

Deze woorden deden mij ontwaken,
uit mijn droom, een nachtgezicht.
Kom, ik ga op aarde vrienden maken,
als een nieuw kind van het licht.
Heer, ik dank U dat ik weg mag geven,
niet de mammon eer geef in mijn leven.
Dank U voor het overschot.
Amen, prijs de Heer mijn God!