Ik blijf mijn God verwachten.
Zelfs met mijn laatste krachten
hoop ik alleen op Hem:
Hij hoort de zwakste stem.
Al lig ik in het duister,
mijn tegenstander: luister!
God helpt mij op te staan
en dan ga jij eraan.

Moet God mij corrigeren,
ik zal het accepteren –
totdat Hij mij bevrijdt
door zijn gerechtigheid.
Straks zal het gaan gebeuren
dat goddelozen treuren.
Ja, straks weet iedereen:
mijn God regeert alleen.

De zonden van mijn leven
wil God mij graag vergeven.
Hij is zo goed voor mij,
ik kan er amper bij:
Zijn boosheid blijft niet branden,
Hij laat mijn schuld en schande
belanden in de zee.
Ik zit er niet meer mee!