Op een heuvel ver weg

1. Op een heuvel ver weg, stond een ruwhouten kruis,
symbool van ellende en pijn.
En ik hou van dat kruis, waar de Liefste diep leed
om de redder der wereld te zijn.

Dus ik koester dat ruwhouten kruis
tot ik eens dankbaar buig voor zijn troon.
Ik houd vast aan dat ruwhouten kruis
tot Hij eens mij met heerlijkheid kroont.

2. Dat armzalige kruis, dat ontsierd wordt door bloed,
trekt mij aan en heeft schoonheid voor mij.
Want wat Jezus daar leed, brengt mij eeuwig geluk:
Van mijn zonden en schuld ben ik vrij.

Dus ik koester dat ruwhouten kruis
tot ik eens dankbaar buig voor zijn troon.
Ik houd vast aan dat ruwhouten kruis
tot Hij eens mij met heerlijkheid kroont.