Paasmorgen

Hij leek op de Messias, maar
was hij dan toch een leugenaar
of had hij zich vergist?
Van alles wat Hij had gezegd
kwam niets, maar dan ook niets terecht;
zijn droom was uitgewist.

De toekomst - een doodeng ravijn,
mijn hart - een kruik gevuld met pijn,
en waar was God? Hij zweeg.
Ik had alleen nog maar een graf,
maar nee, zelfs dat nam men mij af:
ik kwam en vond het leeg.

Die morgen maakte alles goed,
want Hij heeft mij opnieuw begroet.
Een nieuwe tijd brak aan.
Nu is de dood een enge poort
waarachter eeuwig leven gloort -
want Hij is opgestaan.