Troost, troost Mijn volk, zegt uw God en geef moed in het strijden.
Spreek tot het hart van Jeruzalem: God zal bevrijden.
Kondig dit aan:
uw schuld aan Hem is voldaan.
Er komt een eind aan het lijden.

Hoor, iemand roept: maak de weg vlak, ruim baan voor de Heere.
Graaf bergen af, laat geen heuvel de doorgang blokkeren.
Vul de vallei
en maak een pad voor Hem vrij.
Vol luister zal Hij passeren.

Roep, zegt de stem weer – maar God, welk bericht moet ik geven?
Zeg dit: de mens is als gras en heeft schoonheid voor even.
Het gras verdort
en bloemen bloeien heel kort,
maar in Gods Woord klinkt het leven.

Sion, roep luid – laat uw stem niet door bangheid ontkrachten:
God is in aantocht, de Heer van de hemelse machten.
Jeruzalem
verkondig met blijde stem:
Juda hoeft niet meer te wachten.

Daar komt de Heere! – nu volgen er betere tijden.
Zorgzaam zal Hij als een Herder de lammeren weiden.
De jonge ooi
valt niet aan wolven ten prooi.
Hij zal Zijn kudde zacht leiden.